|
(1990/4)
Als je met drie of meer flexi's vliegt is het van belang dat je je
materiaal zorgvuldig kiest; sterk en slijtvast. Vooral de
stormfanaten, waartoe ik mezelf reken zullen zo hun eigen handigheden
hebben om hun lijnen en zichzelf bij
windkracht "rep en roer" heel te houden.
Lijnen
Ik gebruik kevlarlijnen, 3 mm, lengte 50 meter. Aan de uiteinden kousen
van nylon koord, 6 mm, in leuke kleuren
verkrijgbaar bij surfshops. Kern verwijderen en met stopnaald of visdraad
de kevlar lijn doorvoeren. Een acht-knoopje in
de lijn leggen en de nylonkous aan beide zijden samensmelten. (1)
De uiteinden met kous bevestig ik d.m.v.een
dubbele schootsteek -een snelle en betrouwbare steek die de lijn
nauwelijks verzwakte aan zogenaamde
startkoorden, (dikte 4 mm, bestemd voor buitenboordmotoren en in de
gewenste lengte verkrijgbaar in
watersportzaken), zo'n 70 cm voor de eerste flexi (2). Deze koorden zijn
praktisch onverslijtbaar gebleken, andere
eindlijnen legden het laatste vezeltje er veel eerder bij neer. De
schuivende ringen van de flexifoil zorgen in de meeste
gevallen voor snelle slijtage.
Als afstand tussen de verschillende flexi's houd ik slechts 1,20 m aan,
de moeite van het proberen waard want het
vliegt echt zeer goed! De vliegers bevestig ik op de bekende wijze
("leeuwerikskop") (3), alleen voor de achterste
gebruik ik een afwijkende knoop (4), een knoop die in alle boekjes op dit
gebied verafschuwd wordt, maar die voor het
vliegeren uitstekend geschikt is (ook als vervanging voor wartels aan de
toomringen bijvoorbeeld).
De stuurstok
Na verschillende houten stokken gebroken te hebben, kreeg ik
een surfgiek aangeboden, een prachtig
ding zoals bleek. Ik was al eerder op zoek geweest naar een geschikte
giek, maar surfplanken model slagschip en de
daarbij behorende zeilen en gieken zijn nauwelijks meer te krijgen. Deze
gieken hebben namelijk over hun gehele
lengte een gelijkblijvende kromming zodat ze op iedere gewenste lengte
afgezaagd kunnen worden. Mijn giek-stuurstok heeft een lengte van 1,70 m (5).
Er zitten roestvrijstalen 6 mm oogbouten, vulringen en moeren op. De
vliegerlijnen met kous zijn er met de onder (4) vermelde knoop aan
bevestigd. Een aluminium vulring met aan één
zijde dezelfde ronding als de stuurstok, om de oogbout er mooi passend op
te klemmen, hebben de meeste fietsenmakers wel in voorraad
(onderdeeltje velgrem) (6). Twee aluminium jashaken bieden de mogelijkheid
de lijn op de stok te wikkelen, een
goede en goedkope oplossing. Griptape op de stuurstok (zo'n aluminiumbuis
is koud), ook weer uit de surfwinkel of
een stuurlintje van de fietsenhandelaar. Voor de afwerking van de
stokeinden zorgen twee zogenaamde betondoppen,
uw loodgieter weet er meer-van.
De lijn die de stuurstok met mijn trapeze verbindt wordt door met rubber
beklede giekbanden op z'n plaats gehouden.
Overigens draagt een "zittrapeze" bij het vliegeren het prettigst.
Laatste tip: pas op als je straks weer gaat stuntvliegeren; je bent door al
die nieuwe, dure aankopen behoorlijk wat
lichter geworden!
|